سفرنامه، سفر من به جنوب و جنوب شرقی آسیا ...شروع سفر هایم

در روز جمعه سوم شهریور ساعت 8:10 با یک ساعت و بیست پنج دقیقه تاخیر پرواز از فرودگاه امام با هواپیمای ایرباس پرواز ودر  2:15 در بمبئی هواپیما فرود آمد بعداز چکینگ اولیه و پر کردن فرم اطلاعات شخصی درون پاسپورت که البته خودشان کمک میکنند و ترخیص مسافران وگرفتن در داخل فرودگاه اتوبوس و مترو و ریکشا برای جابجایی مسافر مهیا بود به مقصد من ریکشا مناسب تر بود بمبئی شهر بسیار زیبا ساحلی و آب و هوای گرم شرجی مانند مردمش که بسیار گرم و مهربان هستند شهری با ترکیبی از مردم فقیر و غنی با مذاهب گوناگون در تنگنا تنگاتنگ هم با صلح و شادی زندگی میکنند. فقر هرگز نتوانسته شادی پرانرژی مردم زایل کنه در چهره ها عموما لبخند وصدا موسیقی شاد در همه جا اغلب موسیقی دو صدا از زن ومرد باهم می خوانند زنها نقش مهمی در اقتصاد خانواده دارند از دست فروشی تا منصب های مهم، حمل ونقل دورن شهری شامل  که خیلی فرسوده و نا مرتب می باشد با رانندگی بسیار بد،بلیط در اتوبوس  برحسب مقدار مسافت فروخته می شود وهمان جا صادر با پول نقد ، مترو در بمبئی به بسیاری مرتب وسیستم ورود وخروج در این کشور میلیارد نفری بسیار ر دقیق ومرتب مثل فرودگاه بازرسی بدنی وبار اعم از کیف یا هر چیز،قابل حمل در ریل بازرسی قرار میگیرد قطار های مترو برای محلات کم ازدهام ومسافر های دورن شهری بسیار تمیز  ولی برای حومه شهر ومحلا ت پر ازدهام فرسوده بود قیمت بر حسب مسافت از ده روپیه تا سی روپیه میباشد، ریکشا موتور سه چرخه با یک اتاقک که در بمبئی کیلومتر شمار داشت اتاقک سیاه با سقف زرد و تاکسی‌ با تاکسی متر که گرانتر از بقیه بود با بدنه سیاه  و سقف زرد من روز اول به دو معبد بزرگ رفتم فکر کردم جشن خاصی ولی توضیح داده شد هر روز صبح وشب این و مراسم اجرا میشود در واقع عبادت روزانه آنها ست شاید شادی عمومی مردم به سبب همین اجرا رقص شادی دو بار در روز جز یااز وجودشان شده بمبئی شهری در ساحل اقیانوس هند و چون به دریای عمان راه دارد من ماهی ها میگو های آشنا دیدم مثل ماهی حلوا سفید و سیاه و شیر اقیانوس کادر بندر عباس کوچکتراز ماهی شیر های بزرگ با سر نیزه ایی و میگو های درشت صورتی مثل میگو های خودمان قیمت هاش مناسب بود میگو خوب کیلویی 150 روپیه ( 1 روپیه معادل 53 تومان)  مردم توریست دوست در واقع عاشق توریست نه فقط به چشم تجاری از سر مهربانی، صبور زحمت کش وقایع وخوشحال بدون بحث و مرافعه با ترافیک زیاد با مهربانی از کنار هم بی نظم وبازگشت رد می شوند 

سفرنامه، سفر من به جنوب و جنوب شرقی آسیا ... مقدمات سفر م از ایران

امروز در تاریخ 17/6/94 بلاخره ویزای تایلند گرفتم در واقع راحت ترین  ویزا بود آدرس سفارتخانه تایلند بهارستان کمی بعد از پل هوایی عابر روبروی بیمارستان طرفه کوچه استقلال روز های کاری از یکشنبه تا پنجشنبه مدارک مورد نیاز کپ ی شناسنامه و گذرنامه و کارت ملی که باید همه کپی ها روی یک برگه A4 باید باشه و رزرو بلیط رفت وبرگشت و یک قطعه عکس 3در 4، هزینه برای یکبار ورود 35 یورو / و برای دو بار ورود 70 یورو / با ارائه مدارک به سفارت  سه روزه  ویزای شما آماده ست . این آخرین ویزای بود که از ایران گرفتم، با برنامه ریزی که از نظر مدت زمان کردم در فوریه  اواخر اسفند یعنی 2016 میلادی به تایلند میرسم دورتر از این زمان کشورها ی دیگر ویزا نمی دهند و من باید ویزای بعضی از کشور ها را در طی سفرم بگیرم و بعضی از کشورها مثل سریلانکا و لائوس در بدو  ورود ویزا می دهند از مسائل تاسف بار که در طی آمده کردن مدارکم برای ویزا تایلند پیش آمد لوازم التحریر فروشی تقریباً نزدیک سفارت تایلند در خیابان بهارستان بود که گویا از چگونگی تهیه مدارک ید طولانی داشته و کامپیوتری فرم پر می کرد من هم  برای کپی پر کردن فرم به آنجا مراجعه کردم که آقایی  منتظر پر شدن فرمش بود   پر کننده فرم که مرد جوان و تحصیل کرده ایی بود سوالاتی از قبیل شغل تان را چه  بنویسم چند بار ورود برای تایلند میخواهید می پرسید.، من هم در ذهن خودم مشخصاتم را مرور می کردم تا آماده باشم سریع خواب بدهم . وقتی شروع به کردن فرم من کرد تز من هیچ سوالی نکرد. فرم پر شده داد دستم  کنترل کردم، دیدم برای شغل نوشته خانه دار و برای  دفعات ورود یکبار  ، فرم برگرداندم گفتم اشکالاتی داره چرا شغلم را سوال نکردی و دفعات ورودم را؟ ایشان با لبخند فرمودند برای خانم ها همه را خانه دار و یکبار ورود میزنیم  جواب دادم خوب اشتباه میکنید این همه خانوم در شغل های مهم پست های خاص با این که خانه داری هم با ارزش وبسیار با اهمیت هست ولی مگر می شود فقط شغل و هویت را به صرف اینکه انسان جنسیت زن هست عمومی نوشت!!! یا شما خودتان بدون سوال تصمیم میگیرید خانم ها یکبار ورود بنویسید. من حتی بیشتر دو بار میخواهم وارد تایلند بشم  چون احتمالا تایلند مقر  من به کشورهای لائوس ویتنام وکامبوج هست واقعا متاسف شدم از این تبعیض  که این شهر وند. خودمان برای مردها و زن ها قایل می شد 

سفر من به جنوب و جنوب شرقی آسیا ... مقدمات سفر م از ایران

یکی از کشورهایی که باید از ایران حتماً ویزای را گرفت کشور اندونزی هست که گویا قبل 12 تیر ماه 1392 در بدو ورود در فرودگاه اندونزی ویزا صادر می شده و من با تحقیقات و بررسی وخواندن سفرنامه های ارزشمند دوستان و تماس با آنها همه قبل سال 92 اطلاعاتشان بود و سرچ در اینترنت که آژانس ها گذاشته اند اغلب نا کافی ودر مورد هزینه بیشتر از واقعیت من برای اخذ ویزا اندونزی خیلی دچار استرس واشتباه شدم بنظرم بهتر ویزا هایی که دوستان خودشان می خواهند اقدام کنند بهتر است خودشان به سفارتخانه ها مراجعه و بروز ترین اطلاعات کسب کنند. من چهار بار به سفارتخانه مراجعه کردم و افراد ی که مراجعه می کردن اغلب کارمندان آژانس بودند برای اخذ ویزا گروهی انفرادی بسیار کم بود معمولا هم برای یک هفته به بالی. من به اطلاعاتی اینترنت و دوستان اکتفا کردم برای یکماه چند جزیره و بخصوص چند شهر از جزیره جاوه در برنامه گردشگری ام  گنجاندم بر این اساس چند بلیط ارزان قیمت از airasia خریدم برای گرفتن فرم ویزا به سفارتخانه مراجعه کردم گفتن ویزای عادی توریستی 14 روزه وبا دعوتنامه یکماهه ست و مدارک مورد نیاز عبارت از اصل بلیط رفت وبرگشت کانفرم  وکپی.. رزرو هتل برای تمام مدت اقامت... اصل کارنامه با شش ماه اعتبار و کپی.. اصل شناسنامه و کارت ملی و کپی.. گواهی حقوق با مهر و تایید وکپی کسانی  که شغل آزاد دارند باید مدارک دال بر آن داشته باشند گردش حساب شش ماهه بانکی  ومانده حساب با سقف 10 میلیون تومان و 50 دلار  جدید ... من بلیط برگشت نداشتم چون سفرم ادامه دار هست ودر آن زمان مانده حسابم ده میلیون نبود دعوتنامه هم نداشتم ولی اگر اقامت یکماهه نمی گرفتم بلیط ها هم سوخت می شد چون قابل استرداد نبود  با چند آژانس تماس گرفتم.. گفتن با مبلغی بیشتر 14 روزه ویزا می توانند تهیه کنند من تصمیم گرفتم اول خودم با همین مدارکم مراجعه کنم اگر نشد از طریق آژانس اقدام کنم پس از سایت  Booking.com  در شهر ها و جزایری که بلیط داشتم هتل پنج ستاره سوری رزرو کزدم که بعد لغو کنم..با فرم که خودم پر کردم، پنجشنبه 5/6/94 رفتم سفارت از خواستن تاریخ رفت وبرگشت بمدت 14 روز بنویسم  یک هفته بعد در تاریخ 12/6/94  برای جواب رفتم با کمال تعجب ویزای من با یکماه اقامت گرفتم ... ادامه دارد 

سفر من به جنوب و جنوب شرقی آسیا

سلام دوستان. شرح این دوره از سفرهایم... سفرها ی من در جنوب و جنوب شرقی آسیا طی میشود و می خواهم تجربیات سفر یک زن آسیایی تنها  زا در جاده ها  و کشورها  و شهر ها با شما عزیزان به اشتراک بگذارم  هم مجموعه ایی ازاتفاقات شیرین و تلخ......  ........کشورهایی را که در نظر دارم. هند سریلانکا اندونزی مالزی. سنگاپور. مالزی.. تایلند.. کامبوج لائوس ویتنام.. این چند کشور را یک ساله مطالعه می کنم. از نظر نقشه جغرافیایی آسیای و تاریخ آنها را و سفرنامه هایی که دوستان نوشته اند و پیگیری افرادی که در سالهای اخیر به این کشورها رفته اند و اطلاعات بروز دارند از طریق ایمیل. تلفن.. اس ام اس.. و الحق که دوستان دریغ نکردند در این یک سال سعی گردم اطلاعات استفاده از وسایل ارتباط جمعی را هم بیشتر کنم و زبان انگلیسی  را هم  بهتر کنم و وسایل سفر فراهم کنم واز همه  سختر مبلغی که بتوانم با آن در سفر روزگار بگذارند .. سعی میکنم ارزان سفر کنم ارزان سفر کردن هم در افراد متفاوت هست  برای هرکس یه سقفی دارد و شرایط سن و جنسیت هم مطرح هست  زن و تنها هستم  بنا براین حتما باید مکانی برای خواب و استراحت  حتی با حداقل قیمت در هر کشور وشهری بتوانم فراهم کنم با خورد و خوراک و گرما  سرما وهر جور شرایطی بهداشتی یا حتی غیر بهداشتی  می توانم کنار بیایم برای شروع بعد از گشتن چند سایت مثل cheap oir و..غیره یه  بلیط رفت و برگشت به بمبئی به قیمت 900000 تومان پیدا کردم که برگشتش سوخت میشه چون سفرم ادامه دار هست.  چرا بلیط رفت وبرگشت؟  اولا  سیاست هوایی ایران در یک سال اخیر برای بعضی از کشور ها هست که بدون داشتن بلیط برگشت حق خروج به ایرانی ها نمی دهند مگر دانشجو یا اقامت کشور مورد نظر را داشته باشی.. البته از نظر قیمت بعضی از بلیط ها رفت و برگشت با یکطرفه یا فرقی نمی کند یا حتی ارزونتره.. که این بلیط که خریدم ارزونتر هست  با اطلاعاتی که داشتم می دونستم که باید بلیط های قطارها ی داخلی هند که هم ارزونتره برای حمل ونقل بین شهری و هم از اتوبوس‌هاشون راحته البته هوا پیما داخلی هم دارن با کلی جستجوی وهمکاری خانوده ایی از ایران کشور هند ساکن  هستند چها ر بلیط به مقصد چهار شهر به فواصل دور گرفتم  شهرهایی که حداقل 270 تا 780 کیلومتر را با اتوبوس میروم چون بعضی از شهرها قطار ندارند  و ولی فواصل ایالت های بین 750  کیلومتر تا 2000 متر را با قطار با کلاس AC3 کلاس متوسط خوب هست و برای خواب مناسب هست انتخاب کردم.. چهارشنبه 21 مرداد با مدارک برای اخذ ویزا به سفارتخانه هند مراجعه کردم که در خیابان میرعماد نرسیده به خیابان بهشتی پلاک 22 هست که گویا قسمت انجام کارهای ویزا به ونک خیابان ملاصدرا نرسیده به پل دست چپ کنار آژانس العربیه بود که همانجا فرم ویزا را دادن هم می توانید خودتون پر کنید یا به خودشان کامپیوتری پر  میکنند به قیمت ده هزار تومان. مدارک لازم دو تا عکس سه در چهار جدید رنگی وکپی و اصل شناسنامه.. کارت ملی..پاسپورت با شش ماه اعتبار و127 هزار تومان در سال1394.. و  اصل بلیط رفت وبرگشت و رزرو هتل یا آدرس آشنایی در هند با شماره تلفن که زیا د برای محل اقامت گیر نمی دهند بلاخره بعد از 12 روز در 1 شهریور ویزا هند را گرفتم شهرهایی را که در هند در نظر دارم mumbai.ahmedabad. Udaipur ajmer. Jaipur dehli. Agra varanasi. Kolkata. Chennai از این شهر ها می نویسم  زمان پرواز م به بمبئی دوم  مهر  و هر روز در پیج ام بنام Asia woman Tarvel  در فیسبوک ماجرای های پیش آمده را می نویسم .مسیر من در هند البته شهرهای ajmer , puskkar ;دیده نمیشود درهمان مسیر خط قرمز هست