سفر، همراه وهمگام با باد
من آشوب هستم عاشق سفر، ارزان سفر میکنمسفر، همراه وهمگام با باد
من آشوب هستم عاشق سفر، ارزان سفر میکنمدرباره من
من زنی بالای پنجاه واندی سال هستم رنج هایم بیش از شادی های در زندگی بوده. بسیاری از طول این زمان ناخواسته با سیل جریانات پیش آمده گذشته با اینکه هراز گاهی سعی می کردم مخالف این سیل خروشان اتفاقات وحوادث حرکت کنم گاهی من در جریان آن سیل خروشان موفق می شدم گاهی نه. بخصوص که من زنی بودم که باید به تنهایی دو فرزند پسر که کوچک هم بودند بزرگ کنم و مانند هر مادری بخواهم نسبت به شرایط و توانایی هایم این مسئولیت را به نحو احسن انجام بدم در راه پر از فراز و نشیب. بزرگترین ضربه زندگیم پر روح جسمم مرگ پسر جوان برومندم بود که مرا سخت به زمین زد چند سالی توانایی بر خاستن نداشتم آسمان برایم سیاه وجودم تهی و کالبدم خشک و ادامه زندگی تلخ و رنج آور. درونم را با بیچاره گی کاوش می کردم تا دستاویزی برای برخاستن پیدا کنم در شب سرد و تاریک خورشید را می خواستم. بدرونم رفتم به گذاشته های دور به عشقی قوی نیاز داشتم سفر بود قبل از هر چیزی.شور و شوق سفر از نو جوانی هنوز در من بود به این عشق چنگ انداختم خورشیدم شد گرمم کرد و بر خاستم. می توانم بگویم ایران را با بچه هام نود در صد دیدم. نمی خواهم مانند زنان هم سن و سال خودم فقط خدمات به اطرافیان بدهم واقعا هر چقدر از زندگیم باقی مانده به سفر بروم جهان را ببینم شاید من هم یکی از زنان آسیایی باشم که با سن بالای پنجاه و اندی تجربیات سخت اما پر هیجان را داشته باشم میخواهم این تجربیات شیطانت آمیز و هیجان انگیز را با شما در میان بگذارم.... من تنها و ارزان سفر میکنم
ادامه...
سفرنامه، سفر من به جنوب و جنوب شرقی آسیا ...
روز بیست چهارم تا بیست و ششم نوامبر من با یک اتوبوس از جو جاکارتاتر به bandung رفتم به قیمت 100000 روپیه حدود 8 دلار و با یک اتوبوس به قیمت 4000 روپیه به محل قرارمان با میزبانم که خانواده ایی اهل سوماترا ساکن باندوگ بودند رسیدم این خانواده چهار نفری که یک دختر و پسر دوستداشتنی نوجوان 14 و15 ساله داشتند عز وضعیت مالی خوبی بر خوردار بودند، باندوگ در بخش غربی جزیره جاوه اندونزی است وتا سال 1488 پادشاهی بود و آخرین پادشاه آن pajajaran بوده در قرن 17 و 18 تحت استعمار هلندی ها بودند ومردم بو می در جنوب این شهر زندگی می کردن در 1930 بامبارزات استقلال طلبانه مردم شهر باندوگ بعد از چند سالی مبارزه به استقلال می رسد و اولین رئیس جمهور سوکارنو که برای مردم اندونزی محبوب است در سال 1955 اولین کنفرانس سران کشورها ی آسیا آفریقا در این شهر برگزار می شود که خیابان مهم به این نام در این شهر هست، بیشتر آثار تاریخی در همین خیابان با هتل بزرگ و مشهور Hamann و موزه بانک که یکی از جاذبه های توریستی فوق‌العاده و موزه باستان شناسی و سنگ های معدنی و سنگ های بجای مانده از آتشفشان ها وسنگ های بسیار زیبای برای تزیین جواهرات میتوان بکار برد در خیابان Asis afrika هستند و خیابان براگا کافه ها رستوران ها مغازه و بوتیک ها و گالری هنری ونقاشی این دو خیابان به هم نزدیک اند کلا شهر باندوگ با سایر شهرها ی اندونزی متفاوت است سبک وساخت ومعماری اروپایی دارد خانه های ویلایی به سبک معماریی اروپایی وهمچنین ساختمان های بانک ها و مراکز دولتی همه از سبک اروپایی بر خوردارند و گفته می شود باندوگ پاریس اندونزی است بسیار زیبا و متفاوت است ارزش دیدن دارد کلا در این چند کشور آسیا یی که من دیدم مردم در خانه هاشان از زیرانداز مثل فرش یا موکت استفاده نمی کنند زمین خالی است از سرامیک استفاده می شود آشپزخانه بسیار ساده است کابینت ندارد از همان جنس دیوار سکو ساخته شده که اجاق دو شعله رومیزی و سینگ ظرف شویی ی آن قرار دارد. اما باندوگ استثنا خانه ها دارای آشپزخانه مجهز به کابینت اندک هست در این کشور اصلا لبنیات و نان پیدا نمی شود نان بصورت کیک ویا شیرینی هست که بسیار گران هست مردم درآین کشور همراه با صبحانه چای و قهوه نمی خورند غذای کامل انگار ناهار می خورند با برنج که بدون استثنا چه در خانه جه در رستوران در پلو پز بدون نمک و روغن طبخ می شود همراه مخلافات خورده می شود
ک