سفرنامه، سفر من به جنوب و جنوب شرقی آسیا ...

روز بیست هشتم تا سی ویکم من من در کندی یک میزبان خوب داشتم موافقت کرد من چهار شب در خانه اش بمانم آ نجا مقر گردشگری من به روستا ها و اماکن دیدنی سریلانکا شد. شب به کندی رسیدم وقرارمان درب کلیسا ی کاتولیک شهر کندی بود. وقتی رسیدم میزبانم نبود تلفن زد که پنجاه دقیقه دیگر میآید. صبر گردم حیاط کلیسا را گشتم با مومنین که برای زیارت آمده بودند کمی گپ زدم. دوباره زن زد گه دیر تر می آید من شاکی شدم قبول کرد در ظرف ده دقیقه دیگر بیاید که سر و کله پیدا شد برای تنها زن کلاه به سر دست تکان داد.با دو مرد دیگر خودشو معرفی کرد وگفت . این ها دوستانش هستند میخواهی دور هم بیریم جایی گپی بزنیم هر سه بوی الکل می دادن. گفتم اینها عضو couchsurfing هستند گفت نه. راستش، بهم بر خورد گفتم من با شما نمیایم. میرم هاستل،  یکی از دوستانش گفت نه، ما میرم. من  مردد بودم وچهره ام در هم بود احساس خوبی نداشتم همان دوستش گفت هامیلا مرد خوبی هست اعتماد کن من نه به ها میلا بلکه به چهره وگفتار مصمم آ ن مرد شریف اعتماد کردم وبه راستی از این اعتماد خوشحال و راضی بودم ها میلا مثل یک کودک صادق  ومثل یک انسان شریف قابل اعتماد بود.با اتوبوس به خانه اش رفتیم و در راه با شوخی گفتم تو منتظر من بودی تا دوستانت را دیدی رفتی الکل خوردی، قرار با مهمانت را فراموش کردی. کفت قطار دیر آمد خسته شدم در ساکی دستش بود ودکا بود گفتم میخواهی بخوری  پرسید تو می خوری گفتم نه و تو اگر بخواهی بخوری من میترسم از چی؟  سؤال کرد تا رسیدیم خانه اش هزار تا نقشه کشیدم در باز شد وخانواده مهربانش منتظر من بودند من عاشق این خانواده پدر و پدر بزرگ وبچه ها وخانم های زحمت کش و تحت ستم زنان هندی و سریلانکا یی بسیار زحمت کش و آنها مشاغل سختی مثل کار های ساختمانی را هم انجام میدهند در مواقع بنایی میکنند. فردای آن روز 29  اکتبر به pinnawala elephant که همان یتیم خانه فیل های کوچک باشد رفتم که فکر میکنم با اتوبوس از کندی 45 روپیه از ابتدا این خیابان تا محل فیل ها که 8 کیلومتر می باشد هم اتوبوس هست در این خیابان که غرب به شرق ختم میشود

محل های زیادی است برای غذا دادن با فیل ها سواری که بلیط ها ورود ی از 1000.  تا 2500 روپیه هست اصلا این کشور زیبا راه های مختلف برای پول در آوردن از توریست دارد. ورودی همه گران هست و متاسفانه  صاحبان مشاغل توریستی در کارشان فریب و دورغ زیاد هست تمام تاکسی‌ها که همان ریکشا هستند فاصله ها چند برابر میگویند و وقتی سوار میشی متوجه میشی راه کوتاه تر از آنچه گفته قیمت به توریست چند برابر میگویند  من در راه یتیم خانه فیل ها بودم جوانی گفت آنجا صبح زود توریست می پذیرد الان بسته وشروع کرد به تعریف از سرویس ماساژ. اما من فکر کردم بهتر یک سری بزنم که با کمال تعجب باز بود سرویس توریست ها مرتب می آمدند. از صبح تا ساعت 2 بعد از ظهر برنامه غذا دادن به فیل ها و وبخصوص شیر دادن به فیل هست قیمت ورودی برای افغانستان ونپال و پاکستان 700 روپیه برای اروپا سیما وگروه ها تور 12000 روپیه برای سایر کشورها از جمله ایران 2500 روپیه است بعد از ساعت  2 غذا وشیرینی دادن به فیل ها حذف میشود و ورودی 1500 روپیه مید اطراف این محل اجناس خراطی شده و ساخته شده از چوب، و سنگ هایی بقول خودشان قیمت که بع استفاده از نقره گوشواره وگردنبند ودستبند می سازند گه وقتی قیمت ها  را سوال گردم اصلا با گروه خونی من جور نبود.  بعد آن بر گشتم به  کندی که بعداز ظهر دیدن رقص کندی و دیدن معبد دندان بودا در برنامه ام بود که خوشبختانه هر دو در در یک خیابان در کنار دریاچه طبیعی و زیبا ی شهر کندی بودن  وارد خیابان شدم مسوولین تاتر  شروع کردن به تبلیغ من توضیح دادم تصمیم به دیدن رقص که ساعت پنج هر شب شروع میشه دارم  اما تا هوا تاریک نشده میخواهم از معبد دندان بودا  همان dalada  maligawa دیدن کنم. امآ مسوولان تاتر گفتن الان معبد بسته است بعد از رقص ساعت شش باز می شود من تعجب کردم چون مدتی ست که می دانستم تا معمولا تا پاسی از شب باز است  مردد به طرف معبد رفتم باز بود و توریست ها در حال رفت وآمد بودند می خواهم بگم اصلا راهنمایی و توضیحات صاحبان مشاغل توریستی را در مورد مکان های دیگر گوش نکنید. برای  کاسبی دورغ متاسفانه در سریلانکا زیاد هست  بلیط ورودی این معبد 1000 روپیه برای ایرانیان وسایر کشورها برای افغانستان ونپال و پاکستان  500  روپیه بود . بلیط ورودی رقص کندی برای کلیه کشورها 1000 روپیه بود که من لذت بردم جالب و متفاوت بود